odczulania i na lekach każdej wiosny lejący katar, zatkany nos i oczy jak królik. No i zeszłego lata zdiagnozowałam sobie Hashimoto. Sama - a naprawdę dzięki lekturze forum, które czytam z zapartym tchem jak kryminał - co chwilę jakaś część pasuje do układanki. Obecnie od 6 tyg. jestem na Euthyroxie. A czy ktoś z Was przy Hashimoto ma nadal nawracające zawroty i bóle głowy pomimo dobrych wyników tarczycowych ? U mnie trwają do 2 tyg. dzień w dzień;((( to bardzo mnie męczy:(N, 17-06-2012 Forum: Hashimoto - Re: Hashimoto - nie daje już rady Jaką kupić odżywkę przy Hashimoto? Bez glutenu i nabiału. Zmieniony przez - JoannaSFD w dniu 2016-03-13 19:40:35 Spróbuj także komponować posiłki w taki sposób, aby zawierały źródło białka (strączki, chude mięso, jaja) oraz tłuszczu ( ryby, awokado, oliwa z oliwek, orzechy). Zadbaj o deficyt kaloryczny. Na diecie redukcyjnej musimy zapewnić deficyt kaloryczny, czyli spożywać mniej kalorii niż wydatkuje nasz organizm. Moje życie z Hashimoto. Justyna z hashimoto schudła 16kg! Zobacz jak to zrobiła! Redakcja | 25 lutego 2020. Justyna prawie całe życie ma hashimoto. Przybrała na wadze, którą przez długi czas trudno było jej zrzucić. Udało jej się jednak w dwa lata schudnąć aż 16 kg. Jak to zrobiła? Zobaczcie, co ma Wam do powiedzenia. Hashimoto a trądzik – co musisz wiedzieć? Ze względu na zaburzenia funkcjonowania warstwy rogowej skóry, których doświadczają osoby z limfocytarnym zapaleniem gruczołu tarczowego, problemy z cerą mogą przybrać postać przewlekłych i ciężkich do wyleczenia niedoskonałości. Jeśli cierpisz na Hashimoto, a trądzik spędza ci sen SZrQhjZ. Zmagasz się z Hashimoto? Dieta jest ważna, więc wyrzucasz z jadłospisu soję, kapustę, kalafior i jeszcze... Zanim dojdziesz do wniosku, że musisz żyć powietrzem, zobacz, co możesz jeść bez obaw. Choroby tarczycy stanowią coraz częstszy problem medyczny naszego społeczeństwa. Co ciekawe, problem ten dotyczy zwłaszcza kobiet. Dane pokazują, że co dziesiąta reprezentantka płci pięknej zmaga się z chorobą tarczycy, a to może sugerować wpływ hormonów żeńskich (estrogenów) na jej rozwój [1-2]. Dodatkowo, jeśli dysfunkcją tarczycy jest niedoczynność, to w większości przypadków będzie ona spowodowana chorobą Hashimoto. Mimo że wciąż nie znamy do końca przyczyny jej powstania oraz czynników, które predysponują do jej rozwoju, dzięki coraz większej liczbie badań na temat choroby Hashimoto, z roku na rok jesteśmy w stanie powiedzieć o niej coraz więcej. Wiele przydatnych informacji, zgodnych z aktualnym stanem badań, znajdziesz w tym artykule. Oczywiście obok kwestii stricte klinicznych poruszyłem też najważniejsze zagadnienia dotyczące diety hashimoto, wyjaśniając przy okazji kilka najpopularniejszych mitów krążących wokół autoimmunologicznych chorób tarczycy. Spis treści:Definicja chorobyPrzyczyny hashimotoHashimoto – objawyHashimoto a ciążaLeczenie hashimotoDieta hashimotoSuplementacja przy hashimotoDieta hashimoto – jadłospisJak poradzić sobie z hashimoto? Definicja choroby Hashimoto Zanim opiszę istotę choroby tarczycy Hashimoto, najpierw krótki wstęp o naszym układzie odpornościowym. W prawidłowo działającym organizmie układ immunologiczny po kontakcie z obcym białkiem (np. wirusem, bakterią czy pasożytem) tworzy stan zapalny, aby usunąć czynnik chorobotwórczy. Celem zapalenia jest zatem obrona organizmu. Proces zapalny w fizjologicznych warunkach doprowadza do usunięcia czynnika chorobotwórczego i pozwala na powrót do zdrowia. Podłożem zapalenia są zmiany w układzie krwionośnym prowadzące do rozszerzenia naczyń i zwiększenia ukrwienia danej tkanki, co w zamierzeniu ma skierować białka (np. przeciwciała) oraz komórki odpornościowe (np. limfocyty) do walki w danym miejscu organizmu. Stąd nazwa samego zjawiska – podczas zapalenia obserwujemy zaczerwienienie, zwiększoną ciepłotę ciała oraz ból. Warto w tym miejscu podkreślić, że zdrowy organizm jako białka obce rozpoznaje tylko te, które rzeczywiście stanowią dla niego zagrożenie i trzeba się ich pozbyć [3]. Niestety czasem dochodzi do dysfunkcji pracy układu immunologicznego, co przekłada się na zwalczanie własnych komórek. I tak możemy przejść do definicji autoimmunologicznego zapalenia tarczycy. Choroba Hashimoto, a właściwie przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy, to konsekwencja zaburzeń w funkcjonowaniu układu odpornościowego, który swoją uwagę koncentruje na własnym organie – tarczycy. Jak wygląda przebieg choroby? Typowe dla tego stanu są: naciek limfocytarny na tkance tarczycy oraz obecność charakterystycznych przeciwciał powiązanych z enzymami tarczycy – autoprzeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO) oraz przeciwko tyreoglobulinie (anty-TG) [4]. Część z Was może je kojarzyć z badań w kierunku Hashimoto, kiedy to właśnie te przeciwciała są głównym przedmiotem badań diagnostycznych. W efekcie „ataku” układu odpornościowego zostaje zaburzona synteza hormonów tarczycy, co najczęściej prowadzi do niedoczynności tarczycy, jednak nie jest to regułą. Nieraz, zwłaszcza na początku choroby, wskutek uszkodzenia komórek tarczycowych przez wspomniane już limfocyty, dochodzi do nadmiernego uwolnienia hormonów tarczycy, a to z kolei objawia się jej nadczynnością [5]. Przyczyny hashimoto Na wstępie warto podkreślić, że – podobnie jak w przypadku każdej choroby autoimmunologicznej – nie do końca jeszcze poznaliśmy mechanizm powstawania choroby Hashimoto, a same czynniki prowadzące do jej rozwoju również pozostają na etapie hipotez. Innymi słowy – obserwujemy pewnie zależności między danymi czynnikami a rozwojem hashimoto, jednak wciąż nie jesteśmy wstanie z pełnym przekonaniem wskazać, czy są to przyczyny hashimoto (dalej będę używał skrótu HT), a jeśli tak, to w jak dużym stopniu warunkują tę chorobę. Badania przeprowadzane z udziałem bliźniąt jedno- i dwujajowych wskazują, że głównym czynnikiem w rozwoju HT są predyspozycje genetyczne [6-7]. Idąc dalej – pewne znaczenie, choć już o wiele mniejsze, mają czynniki środowiskowe, które ze względu swoją modyfikowalność (możemy ich unikać) będą przeze mnie dalej dokładniej opisane. I tak do czynników środowiskowych mających wpływ na rozwój HT możemy zaliczyć [8-15]: Nadmiar jodu w diecie – o ile jego niedobór może również wpływać na rozwój chorób tarczycy, to zbyt duża podaż może być czynnikiem indukującym pojawienie się Hashimoto. Ciekawostką jest fakt, że w populacjach mających niedobór jodu HT występuje o wiele rzadziej. Dodatkowo, wskutek obligatoryjnej fortyfikacji jodem żywności w tych populacjach, występowanie HT znacząco wzrasta. Wyjaśnieniem tego stanu rzeczy może być wpływ jodu na apoptozę (niszczenie) komórek tarczycy. Dalej powoduje to uwolnienie antygenów tarczycowych, co z kolei wpływa na aktywację układu immunologicznego. Niedobór selenu – selen jest niezbędnym składnikiem enzymów mających za zadanie ochronę antyoksydacyjną komórek tarczycy. W przypadku jego niedoboru dochodzi do spadku syntezy tych enzymów, a co za tym idzie – wzrostu stresu oksydacyjnego w komórkach tarczycy. Dlatego już niewielki niedobór selenu może sprzyjać pojawieniu się Hashimoto u osób z predyspozycjami genetycznymi. Potwierdzeniem roli selenu w rozwoju HT mogą być również badania obserwacyjne, które wykazują, że osoby borykające się z tą chorobą mają znacznie niższe stężenie selenu w organizmach niż osoby zdrowe. O ile dla wielu osób elementem diety w hashimoto jest suplementacja selenem to warto wspomnieć, że znajdziemy go także w źródłach pokarmowych tj. orzechy brazylijskie. Infekcje oraz stosowanie niektórych leków – praktycznie każda infekcja prowadząca do zwiększonego stanu zapalnego tarczycy może być czynnikiem wyzwalającym HT. Dodatkowo na ryzyko powstania hashimoto może mieć wpływ lek stosowany w arytmii (amiodaron). Jego budowa zbliżona do hormonu tarczycy (trijodotyroniny) powoduje, że stosowanie tego leku może wpływać na zaburzenie syntezy tego hormonu, a w efekcie do powikłań samego narządu. Otyłość i niedowaga – z jednej strony wystąpienie HT u osób z prawidłową masą ciała może predysponować do jej zwiększenia (niedoczynność tarczycy skutecznie zmniejsza tempo metabolizmu, co predysponuje do tycia, dlatego bardzo ważna jest odpowiednia dieta przy niedoczynności tarczycy), z drugiej osoby otyłe znacznie częściej chorują na tę chorobę. Można więc wysnuć wniosek, że otyłość może być zarówno skutkiem jak i przyczyną Hashimoto – oczywiście zależnie od przypadku. Warto też podkreślić, że zbyt szybkie obniżenie masy ciała poniżej wartości fizjologicznych (np. wskutek przygotowywania sylwetki do zawodów sportowych) również może prowadzić do ujawnienia się HT. Długotrwały i głęboki deficyt energii nie pozostaje bez wpływu na tarczycę, indukując lub zwiększając obecny już stan zapalny. Z tego powodu coraz więcej dietetyków przestrzega przed stosowaniem diet i postów bardzo niskokalorycznych, nawet przez krótki okres czasu. Jeśli rozważasz stosowanie w hashimoto diety Dąbrowskiej to zachęcam do przeczytania mojego artykułu na temat tego postu, gdzie tłumaczę dlaczego go nie polecam. Innymi wymienianymi w literaturze czynnikami wyzwalającymi hashimoto są również: zbyt niska ilość snu, przewlekły stres, dieta typu zachodniego (bogata w produkty prozapalne) oraz zbyt duża aktywność fizyczna prowadząca do przetrenowania organizmu. Niestety dla wszystkich osób zastanawiających się jak wyleczyć hashimoto mam złą wiadomość, przy obecnym poziomie rozwoju medycyny nie jesteśmy w stanie wyleczyć tej choroby, a jedynie działać objawowo. Hashimoto – objawy Jeśli powyższe przyczyny mogą być powiązane z Twoim stylem życia, zastanów się czy nie obserwujesz objawów związanych właśnie z HT. Same objawy zwykle są tożsame z objawami niedoczynności tarczycy, a mowa tu o [16-18]: zwiększeniu masy ciała lub braku efektów redukcji tkanki tłuszczowej, ciągłym uczuciu zmęczenia, codziennej senności, mimo odpowiedniej długości snu, niskim ciśnieniu krwi, wypadaniu włosów, łamliwości paznokci, suchej skórze, zwiększonej zachorowalności na infekcje. Objawy hashimoto i niedoczynności tarczycy zazwyczaj są do siebie podobne, a to z bardzo prostego powodu: najczęstszym rezultatem HT jest niedoczynność tarczycy, co z kolei wpływa na nasze dolegliwości. Jednak czasami Hashimoto przebiega bezobjawowo przez długi czas, dlatego mimo braku objawów warto zwrócić się w stronę diagnostyki tej choroby. W przypadku obserwacji powyższych objawów w pierwszej kolejności zalecana jest wizyta u lekarza, który według wskazań powinien wszcząć zasadną diagnostykę, a po potwierdzeniu diagnozy wprowadzić odpowiednią farmakoterapię, co dokładnie opisuję w następnym podrozdziale. Hashimoto a ciąża Rozważałem wpisanie problemów z płodnością w zakres objawów, jednak byłoby to duże uproszczenie, ponieważ temat ten jest na tyle złożony, że zasługuje na osobny akapit. Choć jest to objaw który może się pojawić w hashimoto, nie jest charakterystycznym objawem, a relacja między hashimoto, a ciążą jest dużo bardziej skomplikowana i nie ogranicza się jedynie do problemów z płodnością. Zaburzenia funkcji tarczycy należą do najczęściej spotykanych zaburzeń endokrynologicznych w ciąży. Warto zaznaczyć, że samo stężenie hormonów tarczycy w ciąży także rośnie, co jest jednak zjawiskiem fizjologicznym i całkowicie normalnym. Zwiększa się nie tylko produkcja hormonów tarczycy, ale także przechodzenie jodu przez łożysko do płodu oraz jego straty z moczem. Wszystko to w połączeniu z pojawieniem się w surowicy gonadotropiny kosmówkowej o właściwościach tyreotropowych oraz przyjmowaniem niektórych leków wpływa na funkcje tarczycy. Z tego powodu kobietom w ciąży zalecana jest suplementacja jodu w ilości 225 µg/dobę, co zazwyczaj znajdziemy w większości suplementów skierowanych do tej grupy kobiet. W populacjach, gdzie wprowadzona jest suplementacja jodem u kobiet ciężarnych głównym powodem pojawienia się niedoczynności tarczycy są jednak procesy o charakterze autoimmunologicznym. Co ciekawe dla wielu kobiet z Hashimoto, ciąża jest okresem załagodzenia przebiegu choroby i często związana jest ze spadkiem przeciwciał, niestety jednocześnie u kobiet u których rozpoznano obecność przeciwciał przeciwtarczycowych zwiększa się do 50% ryzyko pojawienia się niedoczynności tarczycy w po porodzie. Oznacza to, że jeśli Twoje hashimoto do tej pory przebiegało bezobjawowo, ciąża może być czynnikiem „wywołującym” niedoczynność [36,37]. Z drugiej strony niedoczynność tarczycy u ciężarnej niesie ze sobą ryzyko powikłań tj. poronienia, anemia, nadciśnienie ciążowe, przedwczesne oddzielenie łożyska, poród przedwczesny wzmożone krwawienia poporodowe. Przy czym warto zaznaczyć, że ryzyko to jest znacznie większe (31%) u kobiet nieleczonych tyroksyną, a u leczonych wynosi zaledwie 4 % [36]. Jeśli rozmawiamy o autoimmunologicznych chorobach tarczycy i ich związku z ciążą nie sposób pominąć temat poporodowego zapalenia tarczycy (PZT). Mówimy o nim wtedy, gdy w ciągu 12 miesięcy od porodu lub poronienia stwierdza się u kobiety autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Samo poporodowe zapalenie tarczycy predysponuje do pojawienia się niedoczynności tarczycy w późniejszym okresie życia, dlatego kobiety, które w okresie ciąży lub do roku po niej zmagały się z zaburzeniami pracy tarczycy powinny regularnie (raz do roku) kontrolować stężenia hormonów tarczycowych i przeciwciał Anty-TPO i Anty-TG. Może dotyczyć to także kobiet które doświadczyły poronienia, ale nigdy nie miały badanych hormonów tarczycy. Regularne badania to nie jedyna metoda „obrony”, okazuje się że suplementacja selenu w dawce 200 µg/dobę stosowana od 12 tygodnia ciąży do końca pierwszego roku po porodzie redukuje częstość występowania PZT [36]. Leczenie hashimoto Jeszcze przed rozpoczęciem terapii hormonalnej, która jest bardzo często związana z hashimoto, lekarz powinien przeprowadzić wywiad medyczny w kierunku potwierdzenia bądź wykluczenia tej choroby. W tym celu na pewno zapyta Cię o objawy, które u siebie obserwujesz, zbada palpacyjnie Twoją szyję (w HT tarczyca ulega zmniejszeniu, co można wyczuć za pomocą tego badania). Jeśli uzna HT za prawdopodobny scenariusz, skieruje się ku diagnostyce obrazowej i laboratoryjnej. W tym celu niezbędnym jest wykonanie USG tarczycy, by obejrzeć gruczoł i sprawdzić, czy nie ma w nim guzków oraz wykonanie badań krwi, w których zostanie oznaczone [19]: TSH – hormon przysadki mający za zadanie pobudzać tarczycę do pracy. Jego zbyt wysokie stężenie (powyżej 4,2 mIU/ml) może świadczyć o niedoczynności tarczycy, co jest często powiązane z Hashimoto. Z kolei zbyt niskie (poniżej 0,27 mIU/ml) może świadczyć o nadczynności tarczycy, co jest często obserwowane w początkowym stadium HT. fT3/fT4 – hormony tarczycy, czyli ostateczny produkt wszystkich przemian osi HPT. To właśnie te hormony mają wpływ na nasz organizm, a zaburzenie ich stężeń wiąże się z obserwowanymi dolegliwościami (patrz wyżej). Ich zbyt niskie stężenie (fT3 poniżej 3,4 pmol/l i fT4 10,6pmol/l) może wiązać się z niedoczynnością tarczycy, a zbyt wysokie (fT3 powyżej 8,3 pmol/l i fT4 19,4pmol/l) z nadczynnością tarczycy. Anty-TPO – przeciwciała, które zostały już omówienie w pierwszej części artykułu. Ich niewielkie stężenie jest całkowicie fizjologiczne i nieszkodliwe. Jeśli jednak stężenie anty-TPO wyniesie powyżej 34 IU/ml, powinno to nas zaniepokoić. Tu warto podkreślić, że w klasycznym obrazie Hashimoto przeciwciała te znacznie przekraczają normy (nawet do wartości 500 IU/ml). Anty-TG – podobnie jak -anty-TPO, są przeciwciałami atakującymi komórki tarczycy, a ich zbyt wysokie stężenie (powyżej 115 IU/ml) wiąże się z diagnozą HT. W sytuacji, kiedy wszystko wskazuje na hashimoto, np.: obraz USG wskazuje na guzki, badanie TSH i hormonów tarczycy na niedoczynność, przeciwciała anty-TPO i TG są znacznie podwyższone, lekarz z przekonaniem zdiagnozuje hashimoto. Jak już wspomniałem, nie jesteśmy w stanie wyleczyć choroby Hashimoto, a jedynie działać objawowo. Zatem zależnie czy powikłaniem HT będzie niedoczynność, czy – co rzadsze – nadczynność, lekarz powinien wprowadzić odpowiednią terapię lekami zastępującymi endogenną syntezę hormonów tarczycy. Najczęściej będzie to Euthyrox lub Letrox. Leki te najlepiej jest przyjmować na czczo, a bezpośrednio po nich nie jeść nic przez 20 minut. Egzogenne hormony tarczycy są na ogół bardzo dobrze tolerowane i przy ich odpowiednim dobraniu (chodzi tu o ilość) pozwalają na całkowicie normalne funkcjonowanie organizmu. Niestety leczenie tego typu związane jest z ciągłym przyjmowaniem leku, najczęściej do końca życia. Dodatkowo po pierwotnej diagnozie warto wykonywać tożsame badania laboratoryjne w celu monitorowania przebiegu leczenia. Dieta hashimoto Kontrowersje W przypadku diety przy chorobie Hashimoto spotykamy się ciągle z informacjami czego nie jeść, a dużo rzadziej z informacjami o produktach wskazanych przy Hashimoto. Dieta w chorobie Hashimoto wcale nie musi być dietą eliminacyjną, co warto podkreślić już na samym wstępie. Jednak warto też zaznaczyć, że zarówno celiakia jak i nietolerancja laktozy spotykana jest o wiele częściej u osób z Hashimoto w porównaniu z resztą populacji [20]. Dlatego po potwierdzeniu HT, a przed ułożeniem diety dla nowo zdiagnozowanej osoby, lekarz powinien zalecić diagnostykę w kierunku nietolerancji laktozy i celiakii lub przynajmniej przeprowadzić wywiad z pacjentem pod kątem objawów związanych z tymi jednostkami chorobowymi. Bez twardego dowodu nie warto eliminować glutenu czy laktozy z diety. Zwłaszcza, że może to utrudniać późniejszą diagnostykę celiakii, o której więcej piszę w artykule Dieta bezglutenowa. Bardziej kontrowersyjna jest eliminacja warzyw strączkowych (np. soi) oraz warzyw kapustnych [21]. Ze względu na zawartość genisteiny i daidzeiny soja powinna zostać ograniczona w diecie osób z chorobą Hashimoto. Warzywa kapustne zawierają za to dość dużą ilość goitrogenów, które negatywnie wpływają na gospodarkę jodową organizmu, zaburzając tym samym homeostazę tarczycy. Istotnie zarówno strączki jak i kapustne wpływają na zaburzenie pracy tarczycy, co może być kłopotliwe w unormowaniu jej hormonów po diagnozie HT. Jednak nieraz przewartościowujemy ten mechanizm, nie dopuszczając w diecie osoby z HT ani grama tego rodzaju warzyw. Jeśli spojrzymy na badania interwencyjne, niewielka ilość soi czy fasoli (np. do 100 g na dobę) nie wpływa negatywnie na pracę tarczycy. Dopiero oparcie diety na tej grupie warzyw (jak to u niektórych populacji) może nieść ze sobą niezbyt pozytywne skutki [22]. Klikając w ten artykuł mogłaś spodziewać się, że otrzymasz jasną informację czego nie jeść przy Hashimoto, prawda jest jednak taka, że w tym przypadku nie ma odgórnie ustalonej listy produktów która będzie dotyczyła każdej diety przy niedoczynności tarczycy Hashimoto, a raczej powinna być ona dopasowana indywidualnie w oparciu o samopoczucie i inne choroby. I tu warto podkreślić ważną rzecz i sposób myślenia osób z hashimoto: bardzo często mając tę chorobę skupiamy się na szczegółach, jak wyeliminowanie goitrogenów, kompletnie nie zwracając uwagi na ogół diety czy nasz styl życia, a to właśnie te zmiany są kluczowe dla poprawy zdrowia! Podstawy diety i suplementacji W kontekście diety warto wspomnieć o interakcji niektórych produktów z lekami przyjmowanymi podczas niedoczynności tarczycy. Nie zaleca się przyjmowania w tym samym czasie co leków suplementów z żelazem czy wapniem. Między przyjęciem leków, a pierwszym posiłkiem warto odczekać minimum 20 min, a same leki popijać wodą – najgorzej sprawdzi się natomiast kawa i sok z grejpfruta. Dodatkowo niezdiagnozowana celiakia czy nietolerancja laktozy może równie aktywnie utrudniać wchłanianie hormonów, jeśli więc nie widzisz efektów leczenia warto skonsultować się z lekarzem, aby sprawdzić czy nie zmagasz się także z którymś z tych ważne w dietoterapii osób z Hashimoto jest dokładne zbilansowanie diety pod kątem makro- i mikroskładników. Skupmy się więc na chwilę na tym, co jeść przy Hashimoto, bardziej niż na tym czego unikać. Newralgicznymi składnikami w HT są: selen, jod, omega-3, antyoksydanty, witamina C, witamina D. Dlatego warto zadbać o ich podaż wraz z dietą, a gdy nie jest to możliwe, rozważyć suplementację – tym bardziej, że właśnie te składniki są często niedoborowe w diecie osób z Hashimoto. W kontekście selenu przydatnym narzędziem do oceny jego zapasów w organizmie mogą być badania laboratoryjne. Zależnie od wyniku możemy dzięki temu rozważyć podaż selenu wraz z dietą (np. poprzez włączenie regularnych porcji orzechów brazylijskich) lub suplementacji – o której piszę dokładniej w rozdziale poniżej. Nie zalecam z kolei suplementacji jodu, a to z uwagi na jego negatywny wpływ na rozwój hashimoto [23]. Dużo bezpieczniejszym sposobem jego podaży jest włączenie do diety ryb morskich. Już 160 g dorsza czy 200 g makreli zapewnia zrealizowanie dziennej normy na ten pierwiastek (160 mcg). Dodatkowo można pokusić się o codzienne niewielkie ilości soli jodowanej jako dodatku do posiłków. Jednak nie przesadzajmy z ilością – sól w nadmiarze wpływa na obecność obrzęków, które są dosyć częstym problemem u kobiet walczących z HT. Pod kątem potencjału przeciwzapalnego diety istotna jest również podaż omega-3 [24]. Ważne w kontekście żywieniowym są zarówno źródła roślinne (pestki dyni, siemię lniane, nasiona chia, orzechy), zawierające kwas alfa-linolenowy, jak i źródła zwierzęce (łosoś, pstrąg tęczowy, makrela, śledź, węgorz), które dostarczają kwasy EPA i DHA. Zalecana dzienna podaż EPA i DHA to minimum 400 mg, dlatego czasem warto rozważyć ich suplementację. Obok omega-3 o potencjał antyoksydacyjny organizmu dba również witamina C [25]. Jest ona antyoksydantem i ma wpływ na zachowanie potencjału oksydacyjnego w komórce tarczycy. Oprócz tego odpowiada za syntezę tyrozyny, której niedobór powoduje niedoczynność tarczycy. Dzienną rekomendowaną podaż można ze spokojem zapewnić, jedząc minimum 4 porcje warzyw i 2 porcje owoców każdego dnia, dlatego suplementacja kwasu askorbinowego będzie w większości przypadków nietrafionym pomysłem. Rozkład makroskładników Obok realizacji podaży powyższych składników warto też zadbać o odpowiednią podaż energii zależnie od celu (w przypadku normalnej masy ciała względem zapotrzebowania, a przy otyłości z odpowiednim deficytem energetycznym). Tu warto podkreślić, że deficyt powinien być bardzo wyważony. Zbyt duży lub stosowany przewlekle może być czynnikiem wyzwalającym hashimoto, a u osób już zdiagnozowanych pogarszającym stan choroby. W praktyce nie zalecam przekraczać deficytu energetycznego o więcej niż 400 kcal na dobę, co pozwala na redukcję tkanki tłuszczowej spokojnym, acz bezpiecznym tempem! Istotne znaczenie ma również rozkład makroskładnikowy, na obecną chwilę rekomendacje mówią o podaży węglowodanów na poziomie 45-60%, bazując na produktach o niskim przetworzeniu [26]. Podaż tłuszczów powinna być na normatywnym poziomie – między 20 a 35%. Tu warto wskazać pozytywny wpływ zwiększonej podaży kwasów omega-3 oraz jednonienasyconych i to zarówno na pracę tarczycy, jak i profil lipidowy, który często bywa zaburzony w hashimoto. Kończąc omawianie kwestii makroskładników, u osób borykających się z HT warto zwiększyć podaż białka w diecie do 1,2 g na kilogram masy ciała [27-30]. Ważna jest również eliminacja produktów przetworzonych, które obok swego potencjału prozapalnego dostarczają również zbędną ilość soli, przetworzonych węglowodanów czy tłuszczów trans – wszystkie wymienione działają negatywnie na gruczoł tarczowy [31-34]. Oczywiście jeśli badania potwierdzą nietolerancję laktozy czy celiakię, w ramach dietoterapii HT należy włączyć dietę bezglutenową, którą szczegółowo omawiam w linku powyżej lub dietę bezlaktozową, o której możesz przeczytać w artykule Dieta bezlaktozowa. Pozostałe osoby mogą bazować w swym jadłospisie na każdym produkcie, który wpisuje się w ramy zdrowej diety. Suplementacja przy hashimoto Rozważanie protokołu suplementacyjnego dla osoby z Hashimoto jest dość indywidualną kwestią zależną od diety tej osoby. Można powiedzieć, że suplementacja jest jedynie uzupełnieniem tego, czego nie udało nam się dostarczyć organizmowi wraz z dietą (co jest właściwie definicją suplementacji). I tak najczęściej suplementowanymi preparatami w Hashimoto są: Kwasy tłuszczowe omega 3 – rekomendowaną dzienną ilością jest 400 mg na dobę EPA i DHA łącznie. Biorąc pod uwagę fakt, że najlepszym ich źródłem są ryby tłuste, a nie goszczą one często na naszym talerzu, warto rozważyć suplementację dobrym preparatem omega-3. Selen – choć do niedawna, z uwagi na możliwie pozytywny wpływ większych dawek selenu na spadek przeciwciał anty-TPO, rekomendowano 200 mcg selenu na dobę, to obecnie, ze względu na nikłe dowody w tej kwestii, rekomenduje się 55 mcg selenu dziennie. Witamina D – o której w kontekście chorób autoimmunologicznych mówi się coraz częściej. Choć brakuje oficjalnych rekomendacji w sprawie podaży witaminy D, to zalecenie mówiące o podaży w wysokości 2000 a 4000 IU, mającej doprowadzić do uzyskania poziomu 0,25 (OH) D w organizmie (metabolit witaminy D) >50 ng/ml, wydaje się optymalnym rozwiązaniem. Warto więc oznaczać poziom witaminy D w organizmie, by dobrać odpowiednią dawkę suplementacyjną. Ciekawym produktem łączącym podaż omega-3 i witaminy D jest GOLD OMEGA 3 D3 + K2 firmy Olimp, który mogę polecić [35]. Dieta hashimoto – jadłospis Poniżej przedstawiam jadłospis dla kobiety o wzroście 160 cm, masie ciała 51 kg, w wieku 34 lat, która hipotetycznie jest po diagnozie HT i ma siedzący tryb życia. Oczywiście jest to jedynie jeden przykładowy dzień, nieuwzględniający indywidualnych preferencji, stylu życia oraz stanu zdrowia. Dodatkowo obok rozpisania diety zalecam wprowadzenie aktywności fizycznej, która wpłynie na samopoczucie oraz sylwetkę podopiecznej. ŚNIADANIE – Owsianka Kalorie: 465 kcal Białko: 12 g Tłuszcz: 14 g Węglowodany: 73 g Błonnik: 8 g Składniki: 60 g płatków owsianych 100 g bananów 50 g borówek 20 g orzechów nerkowca Przygotowanie: Płatki owsiane zalewamy wrzątkiem do linii płatków, pozostawiamy na 3 minuty. Banana kroimy w plasterki, dodajemy borówki i nerkowce. Całość mieszamy. II ŚNIADANIE – Kanapka z batatów Kalorie: 230 kcal Białko: 8 g Tłuszcz: 7 g Węglowodany: 30 g Błonnik: 6 g Składniki: 100 g batata 15 g łososia wędzonego na zimno 20 g hummusu 25 g oliwek Przygotowanie: Bataty kroimy w plastry. Układamy na papierze do pieczenia wyłożonym na blaszce. Pieczemy w 180°C przez około 30 minut, sprawdzając czy nie są zbyt miękkie. Nakładamy ulubione dodatki i pyszne kanapki gotowe. Smacznego! OBIAD – Zupa krem z buraczków Kalorie: 519 kcal Białko: 14 g Tłuszcz: 23 g Węglowodany: 72 g Błonnik: 13 g Składniki: 350 g buraków 140 g ziemniaków 1 łyżeczka startego imbiru 15 g oliwy z oliwek 1 łyżeczka gorczycy 50 g mleczka kokosowego natka pietruszki sól, pieprz Przygotowanie: W garnku rozgrzewamy oliwę z oliwek. Wrzucamy gorczycę i starty na tarce imbir, podsmażamy. Dodajemy obrane i pokrojone w drobną kostkę ziemniaki i buraki, zalewamy wodą odrobinę ponad poziom warzyw. Gotujemy pod przykryciem do miękkości warzyw. Następnie blendujemy na gładki krem. Przyprawiamy solą i pieprzem do smaku. Podajemy z mleczkiem kokosowym. KOLACJA – Kanapka z omletem i pastą z awokado Kalorie: 596 kcal Białko: 24 g Tłuszcz: 28 g Węglowodany: 61 g Błonnik: 9 g Składniki: 2 szt. jaja kurzego 15 g sera cheddar 110 g chleba żytniego na zakwasie 30 g awokado 100 ml mleka ekologicznego 30 g pomidorków koktajlowych 1 ząbek czosnku 1/4 cytryny sól, pieprz Przygotowanie: Naczynie na omlet nagrzewamy w piekarniku nagrzanym do 200°C. Jajka miksujemy z serem i mlekiem. Doprawiamy solą i pieprzem. Masę jajeczną przelewamy do rozgrzanego naczynia. Wkładamy do piekarnika na około 20 minut. Na 2-3 minuty przed końcem układamy pokrojone pomidorki koktajlowe i posiekaną natkę pietruszki. Awokado obieramy, rozgniatamy za pomocą widelca. Dodajemy sok z cytryny, starty czosnek i doprawiamy solą i pieprzem. Kromki chleba smarujemy pastą z awokado. Omlet kroimy na kawałki i układamy na kanapkach. Cały jadłospis: Kcal: 1810 Białko: 58 g Tłuszcz: 72 g Węglowodany: 236 g Błonnik 36 gJeśli interesuje Cię dieta odchudzająca przy niedoczynności tarczycy, jadłospis może wyglądać tak samo, pamiętaj jednak, aby obniżyć kaloryczność diety zmniejszając porcje. Jeśli nie wiesz jak obliczyć swoje zapotrzebowanie kaloryczne zapraszam do mojego artykułu na ten temat. Znając swoje zapotrzebowanie na kalorie możesz z łatwością obliczyć jaka powinna być kaloryczność Twojej diety podczas odchudzania. Jak poradzić sobie z hashimoto? Podstawowym zaleceniem jest zadbanie o zdrowy styl życia oraz niski poziom stresu. O ile nie możemy doprowadzić do całkowitego wyleczenia Hashimoto, to wskutek odpowiedniej farmakoterapii, diety, aktywności fizycznej, redukcji stresu oraz odpowiedniej długości snu jesteśmy w stanie doprowadzić do całkowitego utrzymania HT w ryzach. Pamiętajmy, że słowo stres nie jest związane tylko ze stresem psychicznym. Istnieje bowiem wiele jego odmian – równie niebezpiecznym dla organizmu jest stres związany ze zbyt dużym deficytem kalorycznym podczas redukcji tkanki tłuszczowej czy stres powstały za pośrednictwem zbyt dużej objętości treningowej. Dlatego, mimo że zmniejszenie masy ciała i aktywność fizyczna są pożądane przy HT, warto podejść do tego z głową, by nie pogorszyć naszego zdrowia. Trzeba też podkreślić, że bazując na obecnym stanie wiedzy nie znamy jeszcze dokładnego mechanizmu działania tej choroby, co objawia się popularnością wielu modnych diet czy sposobów na wyleczenie HT – przed czym przestrzegam. Skupmy się na fundamentach, odpowiedniej higienie życia, zdrowej diecie, a w konsekwencji zaprocentuje to poprawą zdrowia. Bez włączania drogich suplementów czy męczenia się na monotonnej diecie. Skorzystaj z mojej pomocy w ułożeniu diety uwzględniającej hashimoto. Jako dietetyk online proponuje Ci konsultacje dietetyczne, dzięki którym osiagniesz swój cel. Piśmiennictwo: Cabot S. Jasinska M. Leczenie chorób tarczycy. Holistyczne metody poprawy pracy tarczycy. 2009 Przekł. Grabska Siwek B., Siwek G. Warszawa: Mada Trusewicz E. Choroby tarczycy. Jak rozpoznać Hashimoto i jak je leczyć Food Forum, t. 3, nr 9 80-84 Caturegli P. De Remigis A, Rose NR. Hashimoto thyroiditis: clinical and diagnostic criteria. Autoim mun Rev. 2014; 13 (4-5): 391-397. Golden SH, Robinson KA, Saldanha I, et al. Clinical review: Prevalence and incidence of endocrine and metabolic disorders in the United States: a comprehensive review. J Clin Endocrinol Metab. 2009; 94 (6): 1853-1878. Delemer B, Aubert JP, Nys P, et al. An observational study of the initial management of hypothyroidism in France: the ORCHIDÉE study. Eur J Endocrinol. 2012; 167 (6): 817-823. Brix TH, Kyvik KO, Hegedüs L. A population-based study of chronic autoimmune hypothyroidism in Danish twins. J Clin Endocrinol Metab. 2000; 85(2): 536-539. Zaletel K, Gaberšček S. Hashimoto’s Thyroiditis: From Genes to the Disease. Curr Genomics. 2011; 12(8): 576-588. Duntas L. The Role of Iodine and Selenium in Autoimmune Thyroiditis. Hormone and Metabolic Research. 2015; 47(10): 721-726. Carayanniotis G. Molecular parameters linking thyroglobulin iodination with autoimmune thyroiditis. Hormones (Athens). 2011; 10(1): 27-35. Wu Q, Rayman MP, Lv H, et al. Low Population Selenium Status Is Associated with Increased Prevalence of Thyroid Clin Endocrinol Metab. 2015; 100(11): 4037-4047. Köhrle J, Gärtner R. Selenium and thyroid. Best Pract Res Clin Endocrinol 23(6): 815-827. Duntas L. The Role of Iodine and Selenium in Autoimmune Thyroiditis. Horm Metab Res. 2015; 47(10): 21-726. Brix TH, Kyvik KO, Hegedüs L. A population-based study of chronic autoimmune hypothyroidism in Danish Clin Endocrinol Metab. 2000; 85(2): 536-539. Krekora-Wollny K. Niedoczynność tarczycy a otyłość. Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010: 1: 63-65. Gierach M., Gierach J., Junik R. Insulin resistance and thyroid disorders. Endokrynologia Polska 2014;65: 70-76. Sánchez C, López-Jurado M, Aranda P, et al. Plasma levels of copper, manganese and selenium in an adult population in southern Spain: Influence of age, obesity and life style factors. Sci Total Environ 2010, 408(5): 1014-1020. Tuzen M. Toxic and essential trace elemental contents in fish species from the Black Sea, Turkey. Food Chem Toxicol 2009, 47(8): 1785-1790. Köhrle J, Gärtner R. Selenium and thyroid. Best Pract Res Clin Endocrinol Metab 2009, 23(6): 815-827. Dembińska-Kieć A. Naskalski JW. Solnica B. Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej 2017 EDRA 112-161. Liontiris M. Mazokopakis EE. A concise review of Hashimoto thyroiditis (HT) and the importance of iodine, selenium, vitamin D and gluten on the autoimmunity and dietary management of HT patients. Points that need more investigation. 2017 Hell J Nucl Med. 20 (1) 51-56. Doer gel D. R., Sheehan D. M., Goitrogenic and estrogenic activity of soy isoflavones Environmental Health Perspectives, vol. 110, Suppl. 3 349-353 D Adamo CR. Sahin A. Soy foods and supplementation: a review of commonly perceived health benefits and risks. 2014 Altern Ther Health Med 20 (1) 39-51. Socha K., Dziemianowicz M., Omeljaniuk W. J., Soroczyńsk a J., Borawska M. H., Nawyki żywieniowe a stężenie selenu w surowicy u pacjentów z chorobą Hashimoto Problemy Higieny i Epidemiologii, t. 93, nr 4, s. 824-827 Omeljaniuk W. J., Dziemianowicz M., Naliwajko Bartosiuk E., Markiewicz-Żukowska R., Borawska M. H. Ocena sposobu żywienia pacjentek z chorobą Hashimoto 2012 Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, t. XLIV, nr 3, Kawicka A., Regulska- Ilow B. Metabolic disorders and nutritional status in autoimmune thyroid diseases 2015 Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, t. 69 80-90. Taylor PN. Albrecht D. Scholz G. Global epidemiology of hyperthyroidism and hypothyroidism. Nat Rev Endocrinol 2018 14 (5) 301-316. Araki O. Ying H. Furuya F. Zhu X. Heng S. Thyroid hormone receptor of B mutants: dominant negative regulators of peroxisome proliferator – activated receptor Y action. 2005 Proc. Natl. Acad Sci. USA 102 16251-16256. Araujo RL. Andrade BM. Padron AS. Gaidhu MR. High-fat diet increases thyrotropin and oxygen consumption without altering circulating 3,5,3-triidothyronine T3 and thyroxine in rats the role of iodothyronine deiodinases, reverse T3 production, and whole-body fat oxidation. Endocrinology 2010 151 (1). 3460-3469. Rosołowska-Huszcz D. Lachowicz K. Udział kwasów tłuszczowych w regulacji syntezy białek zaangażowanych w metabolizm energetyczny. 2004 Fizjo Diet. Wyd. SGGW 58-66. Shin DJ. Osborne TF. Thyroid hormone regulation and cholesterol metabolism are connected through sterol regulatory element-binding protein-2. J Biol. Chem. 278 2003. 114-118. Douglas RM, Hemilä H, Chalker E, Treacy B: Vitamin C for preventing and treating the common cold. Cochrane Database Syst Rev 2004; (4): 980. Jarosz M., Stolińska H., Wolańska D. Żywienie w niedoczynności tarczycy: porady lekarzy i dietetyków Warszawa: 2015 Wydawnictwo Lekarskie PZWL Markiewicz-Żukowska R., Naliwajko S. K., Bartosiuk E., Sawicka E., Omeljaniuk W. J., Borawska M. H. Zawartość witamin w dietach kobiet z chorobą Hashimoto 2011 Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, t. XLIV, nr 3 Włochal M., Kucharski M. A., Grzymisławski effects of vitamins and trace minerals on chronic autoimmune thyroiditis 2014 Journal of Medical Science, Vol. 2, 83 Webb AR: Who, what, where and when-influences on cutaneous vitamin D synthesis. Prog Biophys Mol Biol 2006; 92(1): 17-25. Jak Ci się podoba artykuł? Biologia w szkole podstawowej to jeden z mniej lubianych przedmiotów. Co prawda nie jest dla większości uczniów tak straszny jak matematyka, ale jednak jest nużący. Młode i zazwyczaj jeszcze zdrowe organizmy dzieci nie dają o sobie boleśnie znać. Tym samym nie ma motywacji do wkuwania długiej listy obco brzmiących nazw. Doniosłość biologii bardzo często uświadamiamy sobie gdy zdrowie zaczyna szwankować. Jeśli przytrafi nam się nowotwór, czy przewlekła choroba autoimmunologiczna, zazwyczaj mimo woli nadrabiamy braki z najważniejszych dla nas tematach osiągamy często wiedzę ekspercką na poziomie doktoratu. Wielu chorych doznaje wtedy olśnienia. Zaczynają oni dostrzegać niesamowite skomplikowanie, a nawet piękno w budowie ludzkiego organizmu i całego ekosystemu, w którym żyjemy. Najczęściej jest to jednak poczucie obcowania z pięknem podszytym grozą, ponieważ do dziś nie znamy jednoznacznych przyczyn powstawania większości chorób autoimmunologicznych. Zatem pomimo wiedzy o przebiegu jednostek chorobowych, często nie umiemy ich szczęście są wyjątki. Jednym z nich jest coraz powszechniej występująca choroba Hashimoto, czyli przewlekłe limfocytowe zapalenie gruczołu tarczowego. Szacuje się, że na Hashimoto cierpi od 2 do 5% populacji i zdecydowanie częściej kobiety, niż mężczyźni. Zdarza się, że różne formy zaburzeń pracy tarczycy dotyczą dzieci, ale są to raczej przejściowe choroby HashimotoChoroba Hashimoto może mieć przebieg tak bezobjawowy, jak i bardzo uciążliwy dla pacjenta. Przy czym zróżnicowanie objawów jest tak szerokie, że trudno o diagnozę i dojście do źródła problemów może zająć wiele lat. Najczęściej występujące symptomy Hashimoto to poczucie osłabienia, nadmierna „zmarzlakowatość”, zmęczenie, sucha skóra, apatia, zaburzenia wagi (głównie tycie), a nawet epizody depresyjne. Oznaki choroby mogą się okresowo nasilać i znikać, co dodatkowo utrudnia rozpoznanie. Bardzo łatwo zbagatelizować wymienione problemy zdrowotne i przypisać je np. depresji. Jak wiadomo depresja nie jest uważana przez ogół rodaków za chorobę, tak więc cierpiąc na Hashimoto możemy ciągle słyszeć od otoczenia, weź się w garść, HashimotoPrzyczyny chorób autoimmunologicznych nie są łatwe do zdiagnozowania. Na pewno zauważalny jest czynnik genetyczny. Większość członków rodziny osób mających problemy z tarczycą, również miała (lub ma) nadczynność bądź niedoczynność tego gruczołu. Równie ważny jest czynnik środowiskowy, czyli głównie przewlekły stres i zatrucie środowiska naturalnego skutkujące niezdrowym pożywieniem bogatym w metale ciężkie. Swoją rolę odgrywają także choroby cywilizacyjne takie jak cukrzyca i insulinooporność. Wreszcie bardzo ważna jest niewłaściwa dieta powodująca zapalenia i rozszczelnienie jelit. Chodzi głównie o nadmierne spożywanie glutenu i przetworów mlecznych niesfermentowanych (nietolerancja laktozy).Co nam robi Hashimoto?Tarczyca to jeden z ważniejszych gruczołów w naszym ciele. Produkuje ona hormony trójjodotyroninę (T3) i tyroksynę (T4). Choroba autoimmunologiczna Hashimoto powoduje, że komórki naszego własnego układu odpornościowego atakują tarczycę mocno upośledzając produkcję wymienionych hormonów. Jeśli uzmysłowimy sobie, że każda komórka w naszym ciele posiada receptory tarczycy i hormony T3 i T4 regulują procesu wzrostu organów u nastolatków oraz np. procesy przemiany materii, to zrozumiemy jakie niebezpieczeństwo grozi nieleczonemu organizmowi. Niestety w obecnym stanie rozwoju medycyny nie znamy sposobów na taką regulację układu immunologicznego, aby przestał on atakować również własne komórki, a nie wyłącznie wirusy i bakterie. Dlatego możliwe jest tylko doraźne leczenie skutków Hashimoto poprzez podawanie syntetycznych substytutów hormonów nieprodukowanych przez atakowaną w chorobie Hashimoto bardzo ważna jest właściwa dieta?Odpowiedź jest bardzo prosta. Nasz układ immunologiczny pobudzany jest poprzez wszelkie czynniki powodujące zapalenia. Niewłaściwa dieta generująca biegunki, zaparcia i przewlekłe stany zapalne jelit to potężny aktywator systemu immunologicznego. Tymczasem w chorobach z autoagresji należy dążyć do wyciszenia układu zwalczającego wirusy i bakterie, tak aby nie atakował on własnych, zdrowych komórek, w odpowiedzi na zupełnie inne jest najlepsza dieta na Hashimoto?Należy dążyć do wyeliminowania silnych alergenów, a więc w pierwszej kolejności glutenu i laktozy. Często zapaleniu gruczołu tarczycowego towarzyszy insulinooporność, dobrze jest więc ustabilizować dietę pod względem ilości i jakości spożywanych węglowodanów. Ponadto, warto po konsultacji medycznej i dietetycznej stosować suplementację jodem i selenem, w odpowiednich bezglutenowa w chorobie HashimotoW glutenie znajduje się proteina zwana gliadyną, której molekularna struktura przypomina strukturę tarczycy. Nieszczelna bariera jelitowa pozwala na jej przenikanie do krwiobiegu, co wywołuje wzmożoną reakcję systemu odpornościowego. Przeciwciała przeciw gliadynie mogą powodować atak na tarczycę. Dieta bezglutenowa nie jest oficjalnie konieczna, jeśli nie chorujemy na celiakię. Warto jednak wiedzieć, że gluten należy do klasy substancji zwanych lektynami. Różne rodzaje lektyn wiążą się odpowiednimi receptorami komórek występujących w jelicie cienkim. Lektyny mają zdolność zlepiania komórek, co może prowadzić do zaburzeń wchłaniana określonych substancji w jelicie. Lektyny po przedostaniu się do krwiobiegu są aktywatorami komórek układu odpornościowego, a tego przecież chcemy znajduje się w zbożach, najwięcej go znajdziemy w pszenicy, ale jest obecny także w życie, jęczmieniu i owsie. W związku z tym w chorobie Hashimoto powinniśmy dążyć do eliminacji pieczywa zawierającego mąkę z wymienionych zbóż. Należy unikać także kaszy kuskus, kaszy manny i kaszy laktozy, a HashimotoJeśli mamy stwierdzoną nietolerancję laktozy, wiadomo, że powinniśmy wyeliminować z diety niefermentowane przetwory mleczne, aby nie wywoływać zapalenia jelit. Wielu specjalistów twierdzi jednak, że dla bezpieczeństwa dobrze jest ograniczać spożycie nabiału także gdy nie mamy problemów z trawieniem mleka, a cierpimy na objawy przewlekłej niedoczynności tarczycy. Zakładając że choroba ma podłoże autoimmunologiczne, często jej efektem jest insulinooporność. Spożywając rozmaite jogurty i przetwory mleczne warto więc upewnić się, że nie są one nadmiernie należy jeść w chorobie Hashimoto?Należy zadbać o odpowiednie proporcje takich mikroelementów jak jod i selen. Nie można ich przedawkować, ponieważ wtedy będą szkodliwe, ale warto uzupełniać niedobory. Wpływ na pracę tarczycy ma witamina D, należy więc szukać słońca i spożywać np. jajka. Przypominamy, że witamina D przyswaja się najlepiej spożywana razem z tłuszczami. Tarczyca do produkcji hormonów potrzebuje odpowiedniego poziomu żelaza w organizmie. Jako, że wielu z nas ma regularne niedobory tego pierwiastka dobrze jest jadać czerwone mięso, wątróbkę, czy też pestki Hashimoto jest trudna w diagnozowaniu ze względu na różnorodność i zmienne nasilenie objawów. Gdy jednak do diagnozy dojdzie, oprócz leczenia hormonami syntetycznymi konieczne jest przestrzeganie diety działającej kojąco na układ odpornościowy organizmu. Dobrze jest więc profilaktycznie unikać znanych alergenów takich jak gluten i laktoza. Jeśli ze względu na długotrwałe problemy z tarczycą pojawiły się problemy z poziomem cukru we krwi, warto stosować dietę zbliżoną do tej zalecanej diabetykom. Po diagnozie medycznej, zdecydowanie warto zwrócić się do profesjonalnego dietetyka, aby pomógł w ułożeniu jadłospisu uwzględniającego wszystkie zalecenia lekarza. Wiedza z zakresu dietetyki pozwoli ekspertowi na opracowanie smacznego i zróżnicowanego menu, nawet przy tak wielu ograniczeniach. fot. Adobe Stock Jeśli chorujesz na Hashimoto, bardzo prawdopodobne, że borykasz się ze zwiększoną masą ciała. Dlaczego tak się dzieje i co można zrobić, by zdrowo schudnąć? Czy Hashimoto wpływa na apetyt i przemianę materii? Co jeść, by nie mieć problemów z wagą? Zapytałyśmy ekspertkę – Annę Kowalczyk, dietetyk Peatera. Czy to prawda, że osoby chore na chorobę Hashimoto często mają problemy z wagą? Z czego to wynika? Anna Kowalczyk: Niestety to prawda, większość osób cierpiących na Hashimoto boryka się z problemem nadwagi. Powodem jest obniżona przemiana materii i spadek metabolizmu nawet o 30%. Nadprogramowe kilogramy to jednak nie tylko kwestia predyspozycji, ale także efekt źle dobranej diety. Wiemy, że w Hashimoto jedzenie pełni podwójną rolę. Zaspokaja potrzeby organizmu i wycisza procesy zapalne, ale także pomaga w walce o idealną sylwetkę. Najważniejsza jest jednak konsekwencja w działaniu. A o to niezwykle trudno, zwłaszcza gdy z codziennego menu musimy wyeliminować niektóre produkty. Gotowanie bez glutenu, nabiału, a także brak obecności tak popularnych warzyw, jak pomidory i papryka w postaci surowej, to dla wielu chorych skuteczny demotywator. Brak pomysłów na zdrowe, ale przede wszystkim także smaczne dania, a dodatkowo konieczność przygotowywania posiłków osobno dla siebie i bliskich sprawia, że chorym po prostu brakuje determinacji w dążeniu do celu. Z pomocą przychodzą specjaliści. Na rynku są już dostępne plany żywieniowe przygotowane z myślą o chorujących na Hashimoto. Co robić, aby chorując na chorobę Hashimoto nie tyć? Chcąc pomóc pacjentom utrzymać dobre zdrowie, zalecam zawsze zmianę stylu życia, zdrową dietę, regularną aktywność fizyczną, odpowiednią ilość snu, unikanie przewlekłego stresu i używek. Chorzy na Hashimoto powinni zadbać o to, by ich dieta miała charakter redukcyjny. Zgubienie zbędnych kilogramów nie tylko prowadzi do uzyskania zgrabnej sylwetki. W tym przypadku dobrze dobrany plan pomaga także unormować stężenie hormonów we krwi oraz wyciszyć stan zapalny toczący się w organizmie. To z kolei sprawia, że nie tylko wyglądamy, ale i czujemy się znacznie lepiej. Najważniejsze jednak, by do tematu podejść z głową. Odchudzanie już z założenia wymaga od nas cierpliwości i wytrwałości. Dokładnie tak jest również w przypadku osób borykających się z Hashimoto. I mimo że wszyscy chcielibyśmy zobaczyć rezultaty niemal z dnia na dzień, sam proces powinien przebiegać powoli (w tempie około 0,5-1 kg tygodniowo). Dzięki temu nie będziemy musieli się martwić o efekt jo-jo czy ewentualne niedobory żywieniowe, a utrata masy ciała będzie bezpieczna, i co najważniejsze, trwała. Czy choroba Hashimoto wpływa na apetyt chorego? Sama choroba bezpośrednio nie powoduje zwiększenia apetytu, ale już pośrednie zaburzenia wynikające z niedoczynności tarczycy mogą niestety do tego prowadzić. Jednym z najpopularniejszych mechanizmów jest, tak często spotykane w Hashimoto, zaburzenie jakości i długości snu. Osoby borykające się z tą chorobą po prostu śpią gorzej. To z kolei może być zarówno konsekwencją, jak i przyczyną nadwagi czy otyłości. Jak pokazują badania, im większa masa ciała, tym gorsza jakość snu. Zbyt mała jego ilość zmniejsza natomiast odporność organizmu na sytuacje stresowe. Jedzenie w tym przypadku służy do rozładowania napięcia czy negatywnych emocji. To zatem powtarzający się schemat: nie wysypiamy się, w efekcie jesteśmy mniej odporni na stres, a ten w niezwykle dużej liczbie przypadków po prostu zajadamy. Jak uzyskać optymalną wagę przy chorobie Hashimoto? Coraz częściej, obok farmakologicznego leczenia choroby, poruszany jest także temat żywieniowego aspektu tego schorzenia. Odpowiednio zaplanowana dieta może nie tylko poprawić działanie przyjmowanych leków hormonalnych, ale także opóźnić proces niszczenia gruczołu tarczowego. Co jednak najważniejsze, spersonalizowany plan wpływa bardzo pozytywnie na jakość życia cierpiących na Hashimoto, zmniejszając lub całkowicie eliminując symptomy choroby. Jak to możliwe? Oczywiście nie ma jednej uniwersalnej recepty na sukces. Pamiętajmy, że zalecenia żywieniowe, a także ilości konkretnych makro- czy mikroskładników, powinny być dobierane do pacjenta indywidualnie. Wszystko dlatego, że Hashimoto często towarzyszą inne zaburzenia, np. insulinooporność, cukrzyca typu 1, nadciśnienie tętnicze czy alergie i nietolerancje pokarmowe. Możemy jednak pokusić się o kilka podstawowych zasad prawidłowego żywienia w tej chorobie. Pamiętajmy, że dobrze skomponowane menu powinno dostarczać odpowiednich ilości białka, tłuszczu, węglowodanów, błonnika pokarmowego, witamin i minerałów. Dlatego: sięgajmy po chude mięso, ryby i jaja, najlepiej pochodzących z zaufanych źródeł; jedzmy kasze, ryż i makarony z pełnego przemiału oraz nasiona strączkowe; postawmy na naturalnie bezglutenowe produkty; wybierajmy żywność bogatą w antyoksydanty zmniejszające proces zapalny w organizmie; wzbogaćmy dietę w świeże warzywa i owoce. Niektórzy pacjenci chorujący na chorobę Hashimoto sięgają po tabletki reklamowane jako odchudzające. Czy to dobry pomysł? Suplementy diety nie są pomocne w redukcji masy ciała, a niektóre z nich mogą być nawet szkodliwe, jak np. efedryna, która wywołuje niepożądane skutki sercowo-naczyniowe. W preparatach na odchudzanie najczęściej występują: kofeina, ekstrakt z zielonej herbaty, L-karnityna, chrom, chitosan czy gorzka pomarańcza. Mogą one prowadzić nie tylko do zaburzeń kardiologicznych, ale także powodować ograniczenie czy zatrzymanie wchłaniania się witamin i składników mineralnych. Zamiast sięgać po tabletki na odchudzanie, warto zaufać specjalistom. Dziś, poza tradycyjną wizytą u dietetyka, na rynku dostępnych jest wiele alternatyw, w tym żywieniowe rozwiązania online. Zobacz też:Jakie badania wykrywają chorobę Hashimoto?Jakie są objawy Hashimoto? Ekspert: Anna Kowalczyk – kieruje zespołem dietetyków Peatera ( Specjalizuje się w tematach z obszaru psychodietetyki. Ekspert żywieniowy, dietetyk i psychodietetyk z wykształcenia i zamiłowania. Absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Lublinie. Autorka książek pt. „Kaszoterapia” oraz „ dla tarczycy. Dieta w Hashimoto”. Założycielka bloga Prowadzi warsztaty, wykłady i szkolenia o tematyce żywieniowe. Doświadczenie w pracy z pacjentem zdobywa także udzielając indywidualnych porad dietetycznych. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Jak schudnąć w chorobie Hashimoto? utworzone przez | sie 1, 2018 | Tarczyca | Choroba Hashimoto, czyli autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, zwiększa ryzyko wystąpienia nadwagi i otyłości. Z drugiej strony utrzymanie prawidłowej masy ciała w tym zaburzeniu jest istotne ze względu na dodatnią korelację między nadwagą i otyłością a zachorowaniem na Hashimoto – istnieją hipotezy, które zakładają, że nadmierna ilość tkanki tłuszczowej może spowodować chorobę. Ponadto nadwaga podczas choroby pogarsza stan organizmu i spowalnia proces leczenia. Jak powinna więc wyglądać dieta dla osób z Hashimoto, aby zredukować masę ciała? W chorobach tarczycy przebiegających zarówno z niedoczynnością, jak i nadczynnością często występuje insulinooporność. Spowodowane jest to wpływem hormonów tarczycy na metabolizm glukozy i rozwój insulinooporności. Nadmierna masa ciała dodatkowo przyspiesza pojawienie się insulinooporności u chorego i rozwój cukrzycy typu II. Dieta dla osób z Hashimoto Zalecenia w chorobie Hashimoto pozwalające na redukcję masy ciała: należy zwiększyć podaż białka pełnowartościowego np. pochodzącego z jaj, należy zwiększyć podać wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, szczególnie omega-3, które działają silnie przeciwzapalnie, co w chorobach autoimmunologicznych jest niezwykle istotne, dieta powinna być urozmaicona, pełna witamin i minerałów takich jak jod, selen, cynk, witaminy z grupy B, witamina C, należy wybierać węglowodany o niskim indeksie glikemicznym, nie należy wprowadzać dużych restrykcji kalorycznych, ponieważ takie działanie może jeszcze bardziej spowolnić metabolizm, posiłki powinny być spożywane regularnie, w jednakowych odstępach czasu, należy zwiększyć aktywność fizyczną, szczególnie na świeżym powietrzu, ze względu na częste zaparcia należy wzbogacić dietę w takie produkty jak: siemię lniane, orzechy i ziarna, produkty pełnoziarniste, dużą ilość warzyw, jabłka, gruszki, w razie potrzeby wprowadzić odpowiednią suplementację, która będzie zapobiegać niedoborom ważnych składników odżywczych, zwiększać działanie przeciwzapalne diety i poprawiać funkcjonowanie tarczycy. Suplementacja powinna być dobrana indywidualnie przez dietetyka, należy wykonać testy na nietolerancje pokarmowe. Bardzo często z diety należy wyeliminować takie produkty jak pszenica, a niekiedy całkowicie gluten i produkty mleczne, stosować w kuchni takie przyprawy jak: kurkuma, cynamon cejloński, goździki, imbir, rozmaryn i inne, które mają potencjał przeciwzapalny, ograniczyć należy produkty bogate w tioglikozydy (czynniki wolotwórcze)- warzywa kapustne. Bibliografia: Janczy A., Małgorzewicz S.: Skuteczność diety redukcyjnej u pacjentek z chorobą Hashimoto, 2015 Via Medica ISSN 2081–2450 Omeljaniuk W. i in.: Ocena sposobu żywienia pacjentek z chorobą Hashimoto, BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLIV, 2011, 3, str. 428-433 Mając Hashimoto jak schudnąć, kiedy mamy wrażenie, że tyjemy nawet od powietrza? Otyłość jest dużym problemem Hashimoto. Z ostatnich badań wynika, że niedoczynność tarczycy może mieć niebagatelny wpływ na zwiększoną masę ciała. W jeden z prac naukowych, po zbadaniu grupy 50 kobiet chorych na hashimoto stwierdzono, że tylko 35% ma prawidłową masę ciała, natomiast aż 66% charakteryzuje się zaburzonym BMI. Wśród tych 66% badanych kobiet 3% ma niedowagę, ale aż 35% cierpi na nadwagę a 28% na otyłość. Z takich danych można wyciągnąć wnioski, ze hashimoto może mieć wpływ na masę ciała. Cierpiąc na Hashimoto jak schudnąć w takim razie zdrowo i skutecznie?Otyłość a inne chorobyPewne jest, że zarówno otyłości, jak i nadwagi nie można bagatelizować. To nie tylko problem osób z hashimoto, ale coraz powszechniejszy problem współczesnego społeczeństwa, który przyczynia się do powstawania w konsekwencji takich chorób jak np. cukrzyca czy nadciśnienie. Zatem każdy z nas powinien wiedzieć, niezależnie czy choruje na cukrzycę czy Hashimoto jak schudnąć skutecznie, ale i jak schudnąć – kluczowa zasadaW przypadku nadmiernej masy ciała często słyszymy, że powinniśmy się więcej ruszać i zdrowo jeść, ale co to tak naprawdę znaczy? Jaki jest realny sposób utraty kilogramów? W przypadku zarówno osób zdrowych, jak i tych z niedoczynnością tarczycy redukcja, czyli utrata nadmiernej masy ciała wiąże się ze stworzeniem tzw. Deficytu kalorycznego. Deficyt kaloryczny polega na dostarczaniu w codziennej diecie mniejszej liczby kalorii niż wynosi całkowite zapotrzebowanie kaloryczne na dobę (CPM – Całkowita Przemiana Materii). Na przykład, jeżeli Twoje całkowite zapotrzebowanie kaloryczne wynosi 2000 kcal a w planach mamy redukcję masy ciała, to powinniśmy spożywać poniżej tych dwóch tysięcy kalorii. Zwykle obniża się kaloryczność o ok. 10%. Aby obliczyć ile kalorii spalamy można zastosować dostępne w internecie wzory czy kalkulatory. Jeśli chcesz skorzystać z naszego narzędzia, aby ustalić, czy Twoje BMI jest prawidłowe wystarczy kliknąć jak schudnąć a raczej… z kim!Należy pamiętać, że najbezpieczniej każdą redukcję masy ciała przeprowadzać pod okiem dietetyka klinicznego. Zwłaszcza jeśli chorujemy na niedoczynność tarczycy lub Hashimoto. Dlaczego? Ponieważ tarczyca bardzo źle toleruje zbyt nisko kaloryczną dietę a z kolei przy za małym deficycie kalorycznym nie zauważysz żadnych efektów. Dietetyk pomoże nam ułożyć jadłospis bogaty w składniki cenne przy redukcji masy ciała w Hashimoto – białko, selen, cynk, żelazo, błonnik ujemnego bilansu kalorycznego“Mam Hashimoto jak schudnąć skoro nawet na głodówce tyję?!”. Pamiętaj! Nie potrzebujesz żadnych restrykcyjnych diet, detoksów i głodówek. Wystarczy deficyt kaloryczny! W grupie 50 kobiet chorych na hashimoto przeprowadzono eksperyment polegający na zastosowaniu zbilansowanej (czyli dostarczającej organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych i energetycznych) diety o deficycie kalorycznym 500kcal. Eksperyment trwał 9 tygodni i przyczynił się do utraty masy ciała u badanych kobiet o 3-6kg. Z obserwacji wynika, że korzystny wpływ na utratę masy ciała kobiet chorych na hashimoto jest dostarczanie wraz z dietą zwiększonych ilości białka i błonnika pokarmowego oraz stosowanie diety regularnie przez okres dłuższy niż 8 tygodni. Mając Hashimoto jak schudnąć wprowadzając aktywność fizyczną? Dieta to jednak nie wszystko, u wielu osób z niedoczynnością tarczycy typu hashimoto zauważa się niewielka aktywność fizyczna, a to właśnie ona pomaga zauważyć szybciej efekty oraz utrzymać organizm w dobrej kondycji fizycznej. Pacjenci z zaburzeniami czynności tarczycy są w grupie osób narażonych na choroby takie jak cukrzyca, choroby sercowo- naczyniowe czy osteoporozy dlatego tak ważne jest, aby wspomagać organizm za pomocą ćwiczeń i utrzymywać go w jak najlepszej „formie”. Kwestia ćwiczeń jest bardzo indywidualna i na pewno każdy znajdzie coś dla odchudzania, nie jest taki trudny!Nie daj się nabrać na żadne detoxy, diety sokowe, kapuściane i inne. Każda ta dieta ma za zadanie działać na zasadzie ujemnego bilansu kalorycznego. Różnią się one jedynie restrykcjami, których nie zawsze potrzebujesz. Osoby chorujące na Hashimoto czy niedoczynność tarczycy czasem, w zależności od stanu zdrowia muszą zrezygnować z nabiału lub glutenu. Nie jest to jednak wymagane u każdego! Możesz zatem stosować prostą, zbilansowaną dietę bez wyrzeczeń, trzymać się jedynie ujemnego bilansu kalorycznego i nadal chudnąć! Oprócz zmniejszonej kaloryki warto zwrócić uwagę również na:prawidłowe nawodnieniesen i odpoczynek, redukcję stresu regularność posiłkówprawidłowe komponowanie posiłków (białka, węglowodany złożone i zdrowe źródła tłuszczu)konsekwencja i cierpliwość w działaniuPodsumowanie Posiadając Hashimoto jak schudnąć, aby znów cieszyć się zdrowiem i upragnioną sylwetką? Sekret już znasz! Aby schudnąć przy hashimoto należy stosować zbilansowana dietę o obniżonej wartości kalorycznej (z deficytem kalorycznym). Dodatkowo należy zwiększyć zawartość białka i błonnika pokarmowego (który należy zwiększać stopniowo i pod okiem dietetyka). Przyda się też regularność w jej stosowaniu oraz wspomagać swój organizm regularna aktywnością fizyczna. Po wiele świetnych przepisów pozwalających schudnąć nawet chorując na niedoczynność tarczycy zajrzyj do naszej aplikacji Hashiona!

jak schudnąć przy hashimoto forum